الان که دارم این ها را می نویسم ساعت ۹ شب است و من تنها توی اتاقم پشت میز کامپیوتر نشستم و دستانم بی درنک تایپ میکنند. میخواهم برای یکبار هم که شده به سبک و سیاق آن وقتها ، آن وقتها که هر چه در روز میگذشت بسان آدمهای مجبور! اتفاقات روزانه را آن هم با سانسور فراوان می نوشتم ..،بنویسم ..
میخواهم بنویسم از امروز .
امروز یک روز عادی بود . یک روز کاملا معمولی . و هیچ اتفاق خاصی که قابل ذکر کردن باشد در آن نیست . اما امشب خوش دارم از همان اتفاقات معمولی معمولی بگویم !
از صبح که چند دقیقه زودتر از دیروز برخاستم که چند دقیقه بیشتر پای اینه بنشینم ! اعتراف میکنم که نشستن پای آینه را دوست دارم ..و اگر بیکار باشم ساعتها وقتم را به پای این کار بیخود خواهم گذراند !
برای رفتن سر پروژه مسیری نسبتا طولانی را طی میکنم .چیزی حدود 50 دقیقه .
در اتوبوس اولی به رسم عادت دعا میخوانم . آیت الکرسی .صلوات . برای اینکه روز خوبی باشد .
و در اتوبوس دوم فقط فکر میکنم . به خیلی چیزها . حداقل چند دقیقه اش را به برادرم و زنش فکر میکنم و بقیه را به خودم ...
طبق معمول من دیرمیکنم و ملیحه ( دوستم) مدام غر میزند ..و من هی بهانه ترافیک و این ها سر هم میکنم برای توجیهش .
سلام اول صبح را دوست دارم .چون من تقریبا آخرین کادری هستم که وارد میشوم و همه برای من بلند میشوند . و این یک حس خوب دارد !
سر جایم می نشینم . کار من زیاد نیست .
بیشتر برخورد من در روز با مهندس ن.. است . یعنی اگر او نباشد من تقریبا بیکار میشوم !
مهندس واقعا آدم خوش قلب و خوش رفتاریست .امروز از من خواست که سنگ کاری طبقات را بازدید کنم و ایرادات را گزارش دهم .
من هم رفتم . اما راستش نمیدانستم چه معیارهایی ملاک است ؟! بیخودی میچرخیدم .
که یکی از مهندسین اجرا سوال تکراری " چه خبر ؟!" را پرسید .و خوب فرصت خوبی بود برای پرسش.
صورت وضعیت های نهایی را هم فرستادم . کار در دستگاه نظارت حس احترامی خاصی دارد و ازاین بابت دوست داشتنیست .
در طول روز .در تمام وقت هایی که میگذشت . وقتهای شیطنتهای دخترانه ،وقتهایی که به ملیحه چشمک میزدم و حرکات بقیه را زیر نظر میگرفتیم ،وقتای ..
و خلاصه مثلا داشت خوش میگذشت ، من به پایان ظهر فکر میکردم و تکلیفی که قرار است این روزها مشخص شود . تکلیف زندگی برادرم ..نمیدانم چرا این فکرش دست از سرم بر نمیدارد..
لعنتی !
دلم میخواهد هنوز هم از ادامه امروز بگویم، اما از پست های طولانی هیچ وقت خوشم نیامده !
روزمرگی نوشتن رو من هم خیلی دوست دارم،گرچه که ترجیح میدم جدیدا کمتر گزیده(شما بخون سانسور) بنویسم...
در مرورد قضیه برادرتون هم کمتر خودت رو ملامت کن،چون تو که نخواستی اینجوری بشه...
منم ترجیح میدم کمتر سانسور بخونم !
ای بابا ...دست خودم نیست ..از سرزنش گذشته ..
اون وقت به من میگی که فلسفی مینویسی!
اون جمله اولیت رو من نفهمیدم...؟
یعنی که دوست دارم کمتر سانسور شده بخونم ..!
چه کار خوبی کردی! بازم بنویس!
اگه همه جزئیاتی که تو ذهنمه نگم یا ننویسم شب خوابم نمیبره :دی
گاهی همین کاملا معمولی شگفت انگیز می شه حتی واسه خودت!
سلام اول صبح رو دوست دارم ! :)
خدا هر چی که خیره واسه هردوشون، پیش پاشون بذاره.. ان شاءالله بهترین اتفاق براشون بیفته
پستای من طولانیه!؟ خب باید حرفم تموم شه دیگه ! نشه!؟
مررسی قربونت ..
آره برا خودمون شگفت انگیزه ..من که کلا خودم اینجوریم که ازخوندن روزانه ها و افکار بقیه لذت میبرم ..!
نه بابا پستای خودم منظورم بود ..به خود نگیر ....
در مقابل معرفتت کم میارم ..
چاکرم دربست! اختیار داری! ما کوچیک شماییم!
مابیشتر ...
سلام
الانم یه سرچی کردم ببینم چی میاد...که از اینجا سر دراوردم........ 
من عاشق این مدل نوشتنتونم
گرم و صمیمی...... خیلی جالب مینویسین.... 
راستش من اسم گلابتون را خیلی دوست دارم...
سلام ...
خوش اومدی ...قربونت ..
جدن خوبه ؟ حالا که اینجوریه بیشتر مینویسم ...!
من یادم رفت چیزی از خدا بخوام !!!
ظلمه بابا ! ستمه که نمی شه واسه این پستای یگانه و محشرت نظر گذاشت و قربون صدقه ی نویسنده و قلمش رفت ! خیلی ستمه !
ولی بدم نیس ، بذار هر کی فقط مث خودش فکر کنه در موردشون !
تو فوق العــاده ای دختر ! ینی شایدم نباشی ! ولی عاااشقتم من !
قربون تو برم ..چقدر لطف داری تو ...
